Onno Boxma wint David Blackwell Prize 2023

De prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een persoon voor fundamentele en langdurige carrièrebijdragen op het gebied van Applied Probabilty. De award is bedoeld als erkenning voor een levenslange carrière van theoretische en/of toepassingsgedreven wetenschap binnen de Applied Probability die een significante impact heeft gehad op operationeel onderzoek en managementwetenschappen.

Boxma viel de eer ten deel, omdat hij wereldwijd al vele jaren een centrale figuur is in de gemeenschap van Applied Probability. Hij heeft een centrale rol gespeeld in het stevig vestigen van de wachtrijtheorie als waardevol onderzoeksdomein binnen Applied Probability en als hulpmiddel voor besluitvorming binnen Operations Research. 

Het internationale jurycomité erkende Boxma's jarenlange inzet en formuleerde als volgt waarom juist hij de prijs kreeg toegekend: 

"In de loop van zijn carrière heeft professor Boxma zich gevestigd als een wereldleider binnen de toegepaste waarschijnlijkheidsgemeenschap, die baanbrekende bijdragen heeft geleverd aan de wachtrijtheorie. Met name zijn onderzoek naar analytische methoden in wachtrijtheorie, pollingsystemen en behoudswetten, stochastische systemen met een zware staart en de analyse van wachtrijen en risicomodellen gevoed door Levy-processen omvatten allemaal diepgaand en invloedrijk werk dat een grote impact heeft gehad op het vakgebied. Met name zijn monografie over grenswaardeanalyse van wachtrijsystemen, geschreven samen met J.W. Cohen, blijft een fundamentele referentie voor deze krachtige aanpak en bevat een prachtige niet-product karakterisering van de stationaire verdeling van een belangrijk gekoppeld processormodel. Aan het eind van de jaren tachtig was hij de eerste die cruciale werkdecompositie-eigenschappen en pseudoconserveringswetten vaststelde voor wachtrijsystemen met meerdere klassen en in het bijzonder voor zogenaamde polling-systemen. De ideeën die binnen dit oeuvre werden ontwikkeld, werden later veralgemeend tot polyhedrale karakteriseringen van de haalbare prestaties voor wachtrijsystemen van meerdere klassen, en ze worden vandaag de dag nog steeds toegepast op uiteenlopende gebieden zoals draadloze willekeurig toegankelijke communicatienetwerken en slimme transportsystemen. 

Binnen het domein van heavy-tailed queues heeft professor Boxma klassieke stellingen van Tauber op dit toepassingsgebied toegepast, evenals meer probabilistische sample path methoden, om diepgaande inzichten te ontwikkelen in de wisselwerking tussen tail behavior en planning. Zijn meer recente onderzoek heeft zich gericht op het raakvlak tussen wachtrijen, risicotheorie, Markov additieve processen en Levy processen, en heeft bijvoorbeeld geleid tot nieuwe identiteiten voor een klasse van tweedimensionale gereflecteerde Levy processen, die nieuw (en veelbelovend) lijken, zelfs in het speciale geval van gereflecteerde Brownse beweging. 

Onno Boxma heeft verder veel leiderschapsbijdragen geleverd aan het vakgebied. Zijn rol in het opleiden van een hele generatie van afgestudeerde studenten, van wie velen nu gevestigde professoren zijn en zich in verschillende richtingen hebben vertakt, plaatst hem vierkant als de "grondlegger" van de Nederlandse Queueing Theory school. Hij is ook van grote dienst geweest aan de internationale gemeenschap, als oprichter en directeur van EURANDOM, als hoofdredacteur van Queueing Systems, en als organisator van veel van de belangrijkste conferenties die een cruciale rol hebben gespeeld binnen de gemeenschap."

Deze onderscheiding voor levenslange prestaties is een prachtige aanvulling op Boxma's lange lijst van onderscheidingen.